Trzecie z miasteczek - Vernazza podobało się nam najbardziej. Na początek panorama:

Zrobiona z baszty zamku Doria - to ten wystający dinks na końcu cypla ze zdjęcia poniżej.

Jak widać miasteczko jest z trzech stron otoczone morzem i z każdej strony wygląda fantastycznie. 

Pochodziliśmy sobie po labiryncie uliczek, które są w większości schodami w gorę lub schodami w dół.

Tak to malowniczo wygląda, choć wierzcie mi - zdjęcia nie oddają całego uroku

 Tu widać "dziedziniec wewnętrzny" - trzy piętra w dół

A tu coś dla estetów - mały domek z taaaaakim widokiem na morze

 lub choćby tarasik......pod wiszącą skałą....

Doskonale łączy się stare z nowym, choć to "nowe" to pewnie tylko pięknie otynkowane ''stare"

W tym zaułku usłyszeliśmy z góry głos: "witam rodaków". Pani, mniej więcej w naszym wieku, pracująca od 10 lat w Vernazzy, zapytana jak tu się żyje i porusza, odpowiedziała, że spoko, nawet jej 100 letnia babcia śmiga po schodkach bez problemu. Tylko w lecie turystów zatrzęsienie, a zimą za mocno wieje od morza.

Hihihi, turyści w lecie to się chyba przepychają tymi wąskimi przejściami i ciężko im samotnie pozować do zdjęć.

 A tu jest nowoczesny wynalazek do transportu towarów na górę - widzieliśmy, naprawdę jedzie po schodach, tylko smrodzi niesamowicie , bo jest na ropę

 Na koniec zdjęcie okolicznych wzgórz - to w zasadzie pola, na których uprawia się winogrona, pomidory.
Dawniej, gdy nie było dochodów z  turystyki, było to jedyne źródło utrzymania mieszkających tam ludzi. Teraz większość poletek leży odłogiem - młodym nie chce się ciężko pracować, wolą jechać do większego miasta albo do Ameryki.