Roros jakie jest każdy może zobaczyć:

Górujący nad miastem kościół zbudowany w 1784 roku w "miedzianym złotym wieku"; ten duży budynek na prawo od kościoła to muzeum mieszczące model organizacji huty w skali 1:10; na dole zdjęcia ogromne hałdy - pozostałości po działalności huty.
Najładniejsze w mieście są autentyczne drewniane domki

Zachowała się cała uliczka takich starych domków - dziś już pustych, ale dalej na tej samej ulicy są domy do dziś zamieszkałe

Kilka fotek pokazujących organizację kopalni i huty. Całość prac była wspomagana siłą wody, w przemyślny sposób dostarczanej na wielkie koła 

oraz pracą koni, które w chodząc w kieracie pomagały wyciągać urobek z kopalni lub wypompowywały wodę. (Przypomniał mi się Łysek z pokładu Idy - to chyba ten sam sposób na wykorzystanie koni do ciężkiej pracy.)

Praca ludzi też pewnie do łatwej nie należała: w kopalni zimno, ciemno i do domu daleko, 

a w hucie gorąco

Huta przestała pracować w 1977 roku po ogłoszeniu bankructwa.

Miasto z całym przemysłowym dziedzictwem jest dziś wpisane na listę UNESCO i przy głównej ulicy jest całe mnóstwo butików, pracwowni artystycznych i innych przybytków do tracenia pieniędzy.

Najbardziej kolorowa była przacownia garncarska

I jeszcze kilka fotek zabudowy

A na koniec taki szczególik wypatrzony w wąskiej uliczce