Jak ten czas szybko leci, dziś już 8 sierpnia, zbliżamy się do końca drogi RV 17 i powoli zaczynamy planować odwrót z kampanii norweskiej. Mamy jeszcze dużo kilometrów do przejechania i jeszcze nie wiemy jaką drogę wybrać.
Ale na razie cieszymy się pobytem i nezmiennie pięknymi krajobrazami.
Wczoraj rano ruszyliśmy z Vannesund do Holm i była to ostatnia przeprawa na tej trasie. Fiordy pokanaliśmy takim promem

Rano było jeszcze trochę chmur, ale później, z godziny na godzinę było coraz ładniej.

Napotkaliśmy też pierwszy bardziej wypasiony wodospad w tej wyprawie. To widok nad drogą

a to widok pod drogą.

Zatrzymaliśmy się na kampingu Svaberget - był blisko mostu Simlestraumen.

Nazwa mostu podobna do Saltstraumen, a i pod mostem były wiry w trakcie przypływów i odpływów. To pewnie to wąskie gardło w pobliżu mostu powodowało te ruchy wody.

Zenek ruszył na wędkowanie

a ja z aparatem na fotograficzne safari.

Na początek panorama spod mostu

i okazy fauny i flory, które pleniły się tuż przy brzegu.
To pewnie jakiś jeżowiec - wygląda jak duży kasztan jadalny, ale nie dał się oderwać od podłoża. Obok pełno ślimaczków: jeden chyba zasnął, bo leży na "grzbiecie" i nie trzyma się podłoża.

Była też cała kolonia ukwiałów. Ten dopiero rośnie albo się zwinął

a te już całkiem rozwinięte

Jak widać jest jeden rodzaj, ale w kilku różnych kolorach.
Kolonia jest świetnym schronieniem dla narybku - te rybki miały ok 10 cm długości i jak tylko przypłynęła większa ryba, to szybko chowały się pomiędzy ukwiały.

W czystej wodzie wszystko jest widoczne.

 Przed kampingiem była bardzo płytka końcówka fiordu. W pełnym przypływie wygląda to tak:

 a w trakcie odpływy to krajobraz księżycowy. Ubrałam kalosze (wreszcie się przydały!!!) i ruszyłam na poszukiwania okazów muszli.

Muszelek specjanie fajnych nie znalazłam, ale za to jest zdjęcie działalności jakiegoś żyjątka, które zakopane w piasku robi takie śmieszne piaskowe "robaczki"

Zenek złapał wczoraj dwie spore ryby i chyba byśmy tu zostali na dłużej, ale kamping był bez internetu.

Tak wyglądała okolica kampingu od strony drogi dziś rano. Okoliczne skały odbijają się w idealnie gładkiej wodzie - znów jest ładnie i nawet nie ma wiatru.

To widoczek z drogi - jak proszę o zatrzymanie auta, by zrobić zdjęcie, to Zenek mówi "Fiordów ci w Norwegii dostatek, nie martw się będzie następny"

Dziś mieliśmy dzień z dwoma wodospadami - pierwszy z nich bezimienny, złapany w kadr gdzieś po drodze

do drugiego  zboczyliśmy z głównej trasy. Bardzo malownicza i wąska droga prowadziła do tego fossena

co kawałek była mijanka, ale w czasie 40 km podróży minęły nas tylko 3 samochody.

A wodospad nazywa się Skroydalfossen i wygląda tak: nad szosą

i pod szosą

Prawie przed samym wodospadem był bardzo ciekawy tunel. Miał około 200 metrów i zakręt w środku, był wąski na jedno auto i nie był oświetlony. Dobrze, że nic nas nie chciało mijać w tym tunelu, bo byłoby nieciekawie - do wodospadu było z górki, a jak wracaliśmy to było pod górkę. Wracając zrobiłam zdjęcie wlotu i wylotu

Rzeczka, która przeradza się w ten wodospad wygląda całkiem niepozornie.

Płynie sobie leniwie przez jakieś 10 km, zbiera po drodze małe stumyczki, by w końcu opaść w dół z dużym hukiem. Mam filmik, ale najpierw muszę mu ograniczyć rozmiar i potem zamieszczę go dla Was.