To już ostatni wpis z tego wyjazdu. Postanowiliśmy wrócić do domu, lekko zmęczeni upałami i dziś pokonaliśmy połowę etapu do Polski. Jesteśmy na bardzo fajnym kempingu Auensee, nad jeziorkiem. Większość parcel na kempingu jest wynajęta na stałe, ale są też miejsca dla krótkotrwałych pobytów. Chcieliśmy sprawdzić dostępność kempingu w czasie jesiennych wyjazdów do Hiszpanii i wydaje się, że to dobra opcja. A to widok kempingu od strony jeziora.
Ale po kolei - zaczęliśmy od budowli obronnej - Barrage Vauban - która jest mostem i jazem jednocześnie i zgadnijcie kto jest jej autorem? Oczywiście Sebastian Le Vauban - zrobił plany, a zbudował go jego kumpel Jacques Tarade w XVII wieku. Główną funkcją obronną zapory była możliwość podniesienia poziomu rzeki Ill i tym samym zalania wszystkich terenów na południe od miasta. Użyto tej funkcji raz w 1870 roku w czasie wojny francusko-pruskiej. W środku budynku jest magazyn rzeźb, a na górze taras widokowy. W magazynie wypatrzyłam rzeźbę człowieka na koniu, taką samą jakie zdobią katedrę - jest ich na katedrze kilkanaście, a na drugim zdjęciu widać, że każda rzeźba składa się z 3 części i pewnie były produkowane hurtowo. Ciekawe jest jak były "sklejane" po ustawieniu na wysokości, bo w tamtych czasach super glue przecież nie mieli.
Dziś była mieszana wycieczka - rowerowo-chodzona, a nawet pociągowa, bo zafundowaliśmy sobie wycieczkę małym turystycznym pociągiem po części Strasburga.
Miał być na początku naszej alzackiej wyprawy, a jest na końcu. Tydzień temu zrobiłam rezerwację i oto jesteśmy. W Obernai kupiliśmy sobie taką tacę na ciasteczka
Dziś się poddaliśmy - upał nas pokonał. Kolejna noc była z temperaturą powyżej 20 stopni i od rana mieliśmy pełne słońce. Dobrze, że kamping jest z mnóstwem drzew i jest gdzie się schować. Tak więc staraliśmy się zbytnio nie ruszać i jedyne aktywności to gotowanie obiadu i zmywanie. No i oczywiście jedzenie, bo przecież trzeba mieć siły na znoszenie upału. Zenek siedzi i mówi, że trzeba było jechać do Norwegii, ale tam by pewnie narzekał, że zimno i że znów musi chodzić w polarze. W domu czeka na nas klimatyzacja to po powrocie się schłodzimy.
Poniżej zdjęcie z poprzedniego miasteczka - wizytówka sklepu z zabawkami dla dzieci.
Do kempingu w Molsheim mieliśmy aż 50 km do przejechania i choć wcale się nie śpieszyliśmy, to i tak byliśmy za szybko. Nauczona doświadczeniem z brakiem miejsc na kempingach, przytomnie kilka dni temu zrobiłam rezerwację - i dobrze, bo Niemcy mają długi weekend związany z Bożym Ciałem, a i Francuzów jest tu całkiem sporo. Przyjechaliśmy tuż po jedenastej, a pani w recepcji poinformowała nas, że możemy na kemping wjechać dopiero po drugiej i wysłała nas na zwiedzanie miasteczka. No to poszliśmy i przez półtorej godziny udało nam się oglądnąć prawie wszystkie atrakcje i jeszcze wypić kawę i zjeść dobre ciastko. Miasteczko jest chyba najmniej średniowieczne ze wszystkich, które do tej pory oglądnęliśmy, ale ma wieżę zegarową z bramą wjazdową
Dziś były aż dwie wycieczki - jedna do pobliskiego miasteczka Bergheim, a druga do ogrodu z motylami. Dobrze, że można jeździć po okolicznych winnicach, bo zawsze to bezpieczniej niż drogami asfaltowymi.
