A na końcu Lofotów jest A.

Wczoraj tam dojechaliśmy, ale relacja dziś, bo nie było internetu.
Kultowa miejscowość, którą każdy odwiedzający chce zaliczyć, więc my też. Miasteczko składa sie praktycznie z samych chat do wynajęcia, jest też sporo łodzi dla zapalonych wędkarzy

Większość domków przy brzegu zbudowana jest na palach przykutych do kamieni.

W muzeum stokfisza można pooglądać historię połowów dorszy i nie tylko, ale byliśmy tam wcześnie rano i było jeszcze zamknięte. W podcieniach widać suszone ryby - to te na pokaz, bo cała akcja połowów i suszenia jest od lutego do kwietnia. Ryby po złowieniu patroszy się i usuwa głowę, a następnie suszy (bez solenia) w niskiej temperaturze.

Zrobiłam kilka zdjęć z ekspozycji zewnętrznych

stare łodzie i resztki szkieletów ryb

Jak widać, za wszystko można wyciągać pieniądze od turystów!
Dobrze, że widoki są za darmo, bo tych nie brakuje. To panorama A od strony wschodniej

To stado łódeczek

a to stado mew na skale - wszystkie zwrócone w stronę słońca, grzeją sobie dzioby

a to stadko włochatych krów, które spotkaliśmy dzieś dalej w drodze z A.

Dwie z nich mają piłeczki na końcach długich rogów - pewnie są bardziej zadziorne niż ta trzecia. 

Za Moskens zatrzymaliśmy się na dwie godzinki przy moście - Zenek zamierzał złowić obiad, ale tylko maluchy brały, więc wracały spowrotem do morza.

Jeszcze kilka widoczków z Moskensoya i Flakstadoya

a to panorama z E10 gdzieś między Vorheim a Steira

i most na wyspę Austvagoya

Zatrzymaliśmy się kawałek dalej na kampingu, gdzie młody człowiek o bardzo ciemnej karnacji ubrany był w kurtkę moro z polskim orłem na rękawie. Kamping posiadał informacje w języku polskim, ponoć był na nim internet, ale to była zmyłka, dlatego relacja dopiero dziś.

Zapraszam też później, będzie kilka zdjęć z dzisiaj, ale dopiero po obiedzie.